تأثیر تغییر کاربری اکوسیستم های جنگلی بر شاخص های فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک

در این پژوهش اثر تغییر کاربری اراضی جنگلی به مرتع و زمین های زراعی بر برخی شاخص های فیزیکی، شیمیایی و زیستی منطقه پردانان پیرانشهر بررسی شد. ویژگی های فیزیکی و شیمیایی نمونه های خاک شامل بافت، ph، هدایت الکتریکی، کربنات کلسیم معادل، مقدار قابل جذب برخی عناصر (پتاسیم، فسفر، سدیم، کلسیم و منیزیم) اندازه گیری شد. برخی ویژگی های میکروبی (کربن زی تودۀ میکروبی، قابلیت دسترسی کربن، تنفس پایه، تنفس برانگیخته، ضریب متابولیکی و نسبت کربن میکروبی به کربن آلی) نیز در نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که درصد رس در خاک های کاربری زراعی 27 درصد  بیشتر از خاک های کاربری جنگل بود، درحالی که درصد شن در خاک های زراعی 30 درصد نسبت به کاربری جنگلی کاهش نشان داد. مقدار کلسیم قابل جذب در کاربری زراعی 23 درصد نسبت به کاربری جنگلی افزایش نشان داد. تغییر کاربری جنگل به زراعت و باغ سبب کاهش 18 تا 38 درصد تنفس پایه شد. تنفس برانگیخته خاک های کاربری جنگلی 72/1 برابر  نسبت به کاربری زراعی و باغی افزایش معنی دار داشت. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که تغییر کاربری جنگل ها به اراضی زراعی و اجرای عملیات خاک ورزی در درازمدت موجب کاهش کیفیت خاک می شود.